Sivil Bir Direniş Hareketi İçin Davet

Herkes bu günlerde seçimlere odaklanmış durumda. Ama unutulan bir gerçek var. Erdoğan seçimlerden bağımsız olarak bir sorundur. Erdoğan sorunundan kurtulmak, seçimlere bağlı değildir. Erdoğan fiili bir darba yapmıştır ve bunu da kendisi açıkça ifade etmiştir.

O halde bu darbe rejimine son vermek, en acil sorundur. Erdoğan oradan gitmeden hiçbir sorun gündeme alınamaz ve çözümlenemez durumdadır. Bu basit gerçeği atlayan her politik davranış bu gerçeğin duvarına çarpacaktır.

Bu önermelerden hareket eden bir yurttaş girişimi, Erdoğan İstifa isimli e-mail grubunda, bir süredir, Erdoğan’ı istifaya zorlamak için ne yapmak gerekir diye tartışıyordu^[1].

Tartışmalar sonunda sadece #istifa parolasıyla, (kim olduğunu izaha bile gerek yok diye düşünerek) bir sivil hareket başlatmayı ve tüm yurttaşlara bu yönde bir çağrı yapmayı kararlaştırdılar. Bu cumartesi, yani yarın (24. Ekim. 2015) Kadıköy’de ve mümkün olan diğer yerlerde, bu #istifa hareketini başlatacaklar.

#Erdoğanİstifa Yurttaşlar Girişimi'nin Bildirisi ve Çağrısı

Yurttaşlara Çağrı

Türkiye’deki tüm sorunların kökü Erdoğan’dır.

Kürtlerle savaş, onun başkanlık ihtirası için başlamıştır; Suriye’de milyonlarca insanın düştüğü durum onun emperyal hayallerinin bir ürünüdür. Yolsuzluk, katliam… Medya operasyonları, yargıya müdahale, delil karartma ve saymakla bitiremeyeceğimiz icraatlar…

Erdoğan’ı demokratik yollarla saraydan def etmeden Türkiye’deki hiçbir sorun çözülemez!

Erdoğan’ı seçimler yoluyla gönderebileceğimizi sananlar sahte hayaller yayarak Erdoğan’a zaman kazandırıyor. Ancak Erdoğan için başkanlık ve hesap verme arasında üçüncü bir seçenek yoktur. Dolayısıyla kendisinden “milli irade”ye saygı duyması beklenemez. Erdoğan orada olduğu müddetçe seçimlerin olacağının veya olsa dahi bunun adil olacağının garantisi yoktur. Seçimde yenilirse, bunu kabul edeceğinin de…

Ne Yapmalı?

Gazeteci Can Dündar dünkü yazısını şöyle bitiriyordu:

“Korkmayalım. Yılmayalım. Sinmeyelim.

Şahsi iktidarı için meydanı ateşe veren Nemrud’lara karşı, yangına su taşıyan karıncalar gibi, barışın yanında kümelenerek hiç değilse safımızı belli edelim.

Bu yangını söndürelim.

Nemrud’u devirelim.”

Bu güzel sözler ne yazık ki somut içerik ve biçim hakkında bir şey söylemiyor; kategorik olmaktan öteye gitmiyordu

“Bu somutluk bir gazetecinin değil; politikacıların görevidir.” Denebilir.

Peki, politikacı ne yapıyor?

Ankara Katliamından Sonra Tekrar Hatırlatmalar – Erdoğan Herşeyi Yapacaktır

Aylardır defalarca yazdık ve yazıyoruz. Erdoğan için geri dönüş yoktur, en kanlı güçlerle ittifak içindedir ve her şeyi yapacaktır. Seçimler olacakmışçasına seçimlere odaklı politika yanlıştır. Hemen şu an Erdoğan’a karşı kitle direnişleri örgütlenmelidir.

Maalesef bunlar uzayın sağır boşluklarında kaybolup gidiyor.

Aşağıda son iki ayda yazılanlardan birkaç örnek:

*

“Erdoğan’ın darbesini, imparatorluk tacıyla (sultan kavuğuyla) donatmasının önündeki en büyük engel HDP olmaya devam ediyor. Erdoğan, sultasını kurabilmek için ne yapıp edip HDP’nin seçimlere katılmasını engellemek veya bunu engelleyemiyorsa, seçmeni HDP’ye oy veremez durumda bırakmak zorundadır.

Bu durumda Erdoğan’ın darbesine ve dikta rejimine karşı savaşın esas alanı HDP olacaktır.”

20-08-2015 – HDP’yi Savunmak

Che’nin Che Olmadan Önceki Yolculukları (“Motorsiklet Günlüğü”nün Düşündürdükleri)

... rastlamayacaksın yabanıl Poseidon'a

taşımıyorsan onu eğer kendi ruhunda

ruhun dikmiyorsa eğer onu karşına.

... Hep aklında olsun İtaki.

Oraya varmaktır hedefin senin.

... yaşlı biri olarak yanaş adaya,

yolda kazandıklarınla zengin biri olarak

zenginlikler bekleme İtaki'den.

Bu güzel yolculuğu İtaki verdi sana.

Yola çıkmazdın o olmasaydı eğer.

... Yoksul görünüyorsa da sana, aldatmadı seni İtaki.

Böylesine bilgeleşmişken, bunca kazanımla,

anlamış olmalısın artık, ne demektir İtakiler.

(Kavafis - H. Milas, Ö. İnce)

İlk bakışta her yolculuğa bir hedefe varmak için çıkılır; yol ve yolculuk o hedefe varmak için bir araçtır. Ama derinden ve sonuçlara bakılınca, hedefin kendisi yola çıkmak için bir araçtır. Yolun kendisinde yolcu ve amaçlar da değişir. Yol bu oluş, bu gidiş, bu değişimin metaforu olarak görüldüğünde, yolun ve yolculuğun kendisidir gerçek amaç.

Bilim, Sanat, Politika ve Milliyetçilik

Bu yılki Nobel kimya ödülünü, İsveç’ten Thomas Lindhal, Amerika’dan Paul Modrich ve yine Amerika’dan (Mardin doğumlu ve çifte vatandaş) Aziz Sancar kazanmışlar.

Türkiye’de muhalif ve demokrat olduğu düşünülenlerin bile nasıl gerici birer miliyetçi olduğu, Sancar’ın Türk mü, Kürt mü, Arap mı olduğu tartışmalarına yansımış.

Milliyetçiler insanların tıpkı gölgeleri gibi olmaszsa olmaz milliyetleri olacağını varsayarlar ve gerici milliyetçiler de bu milliyetin dille ya da soyla veya ırkla, dinle belirlendiğini varsayarlar.

Ama bu gerici milliyetçilik sadece Türkiye’de yok. Bütün dünyada bu milliyetçiler aynıdır. Sadece kiminde daha rafine ve ince, kiminde daha kabadır.

Aşağıda Almanya’da bu işin daha rafine ve ince biçimde yapıldığına dair eski bir yazımız yer alıyor.

Bu vesileyle Albert Einstein’i de anmadan geçmeyelim. Yüz yıl önce, 1915’te, bu yazıda söz konusu da olan Albert Einstein Genel Relativite Teorisi’ni son şekliyle formüle etmişti. 25 Kasım 1915’te yayınlanan bu teori, üç buçuk sayfa kadardı.

Erdoğan Nasıl Gitmez, Nasıl Gider, Nasıl Gitmeli?

Halkın dediği gibi, “bu dünya Sultan Süleyman’a kalmamış, elbet Erdoğan’a da kalmaz”. Elbet bir gün gidecektir.

Bir Çin atasözü, “bir nehrin kenarında uzun zaman durursanız, bütün düşmanlarınızın cenazelerinin önünüzden birer birer geçtiğini görürsünüz” der. Elbet bir gün Erdoğan’ın cenazesi de yeterince uzun yaşayanların önünden geçecektir.

Son zamanlarda neredeyse bütün yazarların ve Facebook yorumcularının, korkularını bastırmak için, karanlıkta ıslık çalarca tekrarladıkları gibi sonunda “demokrasi kazanacaktır.”

Elbet Erdoğan gidecektir ve bu günler de geçecektir.

Ama yine halkın dediği gibi “elbet geçer ama deler de geçer”.

Milliyetçiliğin Milliyetçi ve Sosyolojik Tanımları

Sınıf mücadelesinde en büyük ve başarılı hile, kendi normatif tanımınızın sanki sosyolojik bir tanımmış gibi kabul edilmesidir. Bu durumda size karşı çıkanlar bile sizin tanımınızı kabul ederek size karşı çıktıklarından aslında size hizmet ederler.

Ne demek istiyoruz?

Bunu biraz açalım çünkü bunu anlamadan hiçbir şeyi anlamak mümkün değildir.

Örneğin, bugün her yerde din bir “inanç” olarak tanımlanır. Herkes bunu kabullenmiştir. Kimse artık bu kabul ve tanımın yanlışlığından şüphe etmeyi aklına bile getirmez. Kimse “İnanç nedir? Bu kullanımda inanç nasıl tanımlanmaktadır. Sosyolojik olarak inanç diye bir kategori var mıdır?” gibi sorular sormaz.

İşte klasik kavramlarla ifade edilirse “ideolojik egemenlik” ya da sosyolojik kavramlarla bir dinin yerleşmesi tamı tamına budur.

Toplum’un Ortaya Çıkışı ve Kurban’ın Sosyolojisi

Bugün Kurban Bayramı.

Kurban ve Bayram! Kurban ölümdür, bayram yaşam ve sevinci.

Böylesine birbirine zıt kavramlar nasıl olup da bir araya gelebilmektedir?

Kurban yeryüzündeki birbirinden en farklı toplumlarda bile görülen en evrensel olgulardan biridir. Bu bile Toplumsal varoluş ile Kurban arasında bir ilişki olduğunu sezdirir. Toplum’un olduğu her yerde Kurban, Kurban’ın olduğu her yerde toplum vardır.

Bu kurban bayramı vesilesiyle Kurban ve Bayram’ın bu diyalektiğini ele alıp incelemeyi deneyelim.

“Milliyetçilik Yabancı Bir İdeolojidir” O halde “Milli ve Yerli Vekiller” Nasıl Olmalı?

Kendilerini milliyetçi olarak tanımlayan ırkçılar, başkalarını yabancı veya dış güçlerin ajanı olmakla suçlarlar. Örneğin en son Erdoğan, “1 Kasım'da 550 tane yerli ve milli milletvekili istiyorum” dedi.

Ancak bu suçlamayı yapanların kendilerini tanımladığı milliyetçilik denen şey; yani milli ve yerli olma iddiasının kendisi bizzat bir yabancı icadıdır; “yabancı bir ideoloji”dir. Fransa’dan, Almanya’dan gelmiştir. Eskilerin deyişiyle Frenk imalatıdır.

Bu durumda kendilerini milliyetçi olarak tanımlayanların, başkalarını “milli” ve “yerli” olmamakla suçlamaları; sürekli kıçı görünen keçinin, zıplarken kuyruğu kalkan koyuna “kıçı göründü” diye sataşmasına benzer.

Ya da başka bir deyişle: “Dinime küfreden bari Müslüman olsa.”

Erdoğan’ın ifadesinin gerçek karşılığı şudur: milliyetçileri seçmeyin.

Çünkü milliyetçiliğin kendisi “milli” ve “yerli” değildir.