30 Mart 2025 Pazar
Maltepe Mitingini İzlerken Bir Kötümserin Kötümser Öngörüleri
Maltepe Mitingini İzlerken Bir Kötümserin Kötümser Öngörüleri
Bugün Maltepe’deki Miting Meydanında muhtemelen yüz binlerce insan toplanmış bulunuyor. Alana sığmayan kitlenin yollarda olduğu ve oraları da doldurduğu, metro istasyonlarından paylaşımlarda hala akın akın insanların geldiği, metro istasyonlarının bile kalabalıktan adeta kilitlendiği video ve resimleri düşüyor.
Paylaşımlara bakıyorum, herkes katılımdan çok memnun. Bunu bir zafer havasında kutladıkları görülüyor. Ben ise uzaktan bu zaferde bir yenilgi görüyorum.
Bu belki gelişmelere, bir savaşta kurmayların yukarıdan bakarak, güçler, konumlanışları, stratejileri, taktiklerine bakarak bir sonuca uluşmaya çalışmakla ilgili, olayların içinden sıcak değil, yukarıdan soğuk bir bakış. Ya da ağaçlara değil de ormana bakış.
29 Mart 2025 Cumartesi
25 Mart 2025 - Direnişi Genişletmek İçin Hedef, Katılım, Yer ve Biçim Önerileri...
25 Mart 2025 Salı
“Genel Grev” mi? Yoksa Temel İnsan Hakları Çizgisine Çekilmek ve Yeni Güçler Kazanmak mı?
Son günlerde “Genel Grev için şartlar olgun, genel grev çağrısı yapalım” gibi görüşler çok görülüyor. Bugün artık hor görülen, sosyalistlerin ve işçi hareketinin bu konudaki tarihsel deneylerini kısaca aktaralım dedik.
Bırakalım şimdi Genel Grevi bir kenara, durum çok daha vahim, CHP liderliği aklınca, veya tabiatı gereği, bu direnişe bir hedef uydurmak ve bir fiyaskoyla bitmesini engellemek için, hedefi iktidardan çeşitli şirketlere ve insanların bireysel ve atomlara ayrılmış bir şekilde uygulayabilecekleri biçimlere döndürmek için, çeşitli şirketleri boykot çağrıların yapıp kontrolden çıkmadan hareketin sönümlenmesi için manevralara başladı.
Bu durumda “Genel Grev” değil, bu direnişin sönümlenmesini ve uzun soluklu bir mücadeleye dönüşmesini sağlayacak barışçıl biçimler gerekiyor. Bunun için de her kullanımı polis terörüyle ezilen, politik gösteri hakkını kullanmaktan, en temel insan hakları alanına, yani bir yerde bulunma, dolaşma, etrafa bakma, dostlarıyla konuşma gibi bir alana geri çekilme ye çekmek gerekiyor.
23 Mart 2025 Pazar
Bir Yenilginin Dersleri
“Daha henüz ortada görünür bir yenilgi yokken, daha dün akşam yüz binler Şişli ve Saraçhane’de nöbet bekliyorken, Türkiye’nin birçok şehrinde gösteriler sürmüşken, nasıl böyle bir başlık atabiliyorsun?” diye sorulabilir haklı olarak.
Beni böyle bir başlık atmaya iten sabahın erken saatlerinden beri canlı haberlerde gördüğüm resimler.
İnsanlardaki yorgunluk, bitkinlik, ama en önemlisi, fiziksel yorgunluk değil, manevi olarak bir zafer kazanılabileceğine inancın artık eskisi gibi olmadığını gösteren gözler ve davranışlardaki vücut dili ve bunun sözlere de yansıması.
Özgür Özel de, İmamoğlu da, eşi de başkaları da yenilgiyi kabullenmiş (bazı gazetecilerin deyimiyle: “Satın almış”) görünüyorlar ve bu yapılan haksızlığa ve dayanmak gerektiğine dair vurgularıyla sözlere de yansıyor.
Ve şu an bir hedef yok.
Bir hedefin olması ve onu herkesin doğru kavraması, o hedefin kendisi yanlış olsa bile, o yanlış hedef için, en iyi ve mükemmel bir haberleşmeden daha büyük bir uyum ve koordinasyon dolayısıyla inisiyatif gösterme ve yaratıcılık gücü sağlar.
Hedef’in yokluğu ise ölümcüldür. Şu an ifade edilmiş görünür hedef: Oy ve dayanışma sandıklarına gidilmesi ve sonra da yine Saraçhane’de toplanılması.
22 Mart 2025 Cumartesi
Hak, Hukuk, Adalet ve Beyaz Bir Bayrak
Bugün gösterilere bakarken Kayserililerin yağan kar altında yaptıkları yürüyüşe rastladım. Büyük şehirlerde ve öğrencilerin çoğunlukta olduğu, gençlerin zıpladığı yürüyüş ve mitinglerden çok farklı olarak, orta yaşlı, bir kısmının saçı sakalı ağarmış, çalışan insanlar oldukları ağır başlı bir şekilde yürüyüşlerinden belli bir kitleydi yürüyenler. Yavaş ve uygun adımlarla, “Hak, Hukuk, Adalet” diyerek ve adımlarını bu sözlerin temposuna uydurarak yürüyorlardı.
Bu gördüklerim yazılarımda savunduklarımın adeta cisimleşmesiydi. Örneğin 19 Mart tarihli yazımın başlığı şöyleydi: “İmamoğlu değil Adalet ve Hukuk, CHP'liler Değil Tüm Yurttaşlar, CHP Binalarının Önü Değil, En Büyük Meydanlar, Bir günlük değil Sürekli”
Öyle görülüyor ki, kitle hareketi, biraz çalışan insanlara yayılınca, kendi deneyleriyle yavaş yavaş doğru sloganları ve biçimleri bulmaya başlıyor.
20 Mart 2025 Perşembe
Yanlış Sorular ve Yanlış Tartışmalar
“Soruyu doğru sormak çözümün yarısıdır” derler. Türkiye’deki muhalefet daha soruyu doğru soramıyor. Sorular yanlış olunca, cevaplar da otomatikman yanlış oluyor. Bir düşünürün dediği gibi yanlış bir hayat doğru yaşanmaz.” Yanlış sorulara da doğru cevaplar verilemez.
Yanlış sorular neler?
Örneğin bu bir darbe midir? Bu tutuklama hukuki mi siyasi mi? Erdoğan CHP’yi Anayasa değişikliğine zorlamak için mi yaptırdı? Bu İmamoğlu sorunu mu yoksa Seçimlerin de sonu mu? Burada durur mu, yoksa yeni dalgalar mı geliyor? Vs., vs..
Bunları uzatmak mümkün.
Bunların hepsi yanlış sorulardır. Her sorunun cevabının şu ya da bu olması yapılması gerekeni değiştirmez. Çünkü somut olarak ne yapmak gerektiğine bir somut öneriye yolu kaparlar.
Maalesef tüm kamuoyu böyle yazılar yazan, yorumlar yapan gazetecilerin ve politikacıların bu yaygın bakış açısını içselleştirmiş bulunuyor.
19 Mart 2025 Çarşamba
İmamoğlu değil Adalet ve Hukuk, CHP'liler Değil Tüm Yurttaşlar, CHP BinalarınınÖnü Değil En Büyük Meydanlar, Bir günlük değil Sürekli
CHP herkesi CHP binaları önünde toplanmaya çağırıyor. Bu parti halkın bir direniş göstermesinden korkuyor. Direniş tohumlarını daha yeşermeden yok etmeye çalışıyor. Aslında Erdoğan CHP sayesinde ayakta duruyor.
Halbuki, öğrenciler yıllar sonra ilk kez protesto için sokağa çıkmışken yapılması gereken direnişi yaymak ve tüm yurttaşları direnişe katmak olmalıdır.
Bunun için hedef, yer ve biçim doğru belirlenmelidir.
İmamoğlu değil, Adalet ve Hukuk
Çünkü sorun sadece İmamoğlu da değildir, esas sorun Adalet ve Hukuk olmamasıdır. İmamoğlu bu yokluğun sonuçlarından sadece biri ve en sonuncusudur.
13 Mart 2025 Perşembe
“İşte geldik gidiyoruz, şen olasın Halep şehri” Liseli Fehmi’nin (Fehmi Erbaş) Ardından
Birbiri peşi sıra ya da topluca öldürülen arkadaşlarımız nedeniyle ölümle çok erken yaşlarda tanıştık ve birlikte yaşamayı öğrendik. Yaşıtımız olan o arkadaşlarımız anılarımızda ve hayallerimizde hep genç kaldılar. Anna Seghers’in romanının adı gibi: “Ölüler Genç Kalır”.
Ama “Liseli Fehmi”, Fehmi Erbaş, ölmeden genç kalabilenlerdendi.
Yetmiş yaşını çoktan aştığında bile hep “Liseli Fehmi” olarak kalmıştı.
Ama sadece lakabıyla değil, gerçekten, son zamanlarında kanser onu pençesine alıncaya kadar, ruhça da hep genç kaldı.
Bu genç kalış her şeyden önce devrime ve sosyalizme adanmış bir hayat sayesindeydi.
“Eski Tüfekler”in çoğunda da bedenlerinin tükenişinden önce, ruhça bu genç kalış görülebilirdi. En son aramızdan ayrılan Sevim Belli, bizlerin “Sevim Abla”sı da böyleydi.