Son Kez “Çok ve Çeşitli Aday” ve “Sıfır Baraj” Üzerine

“Seçim” denilen “Erdoğan’ın tek adam diktatörlüğü mü bu diktatörlüğü engellemek mi?”; “savaş kaybetmek mi, savaşı kaybetmeyi engelleyecek bir muharebeyi kazanmak mı?”  plebisiti diyebileceğimiz sürece girildiğinden beri ilk turda hedefin yüksek katılım, bunun için de muhalefetin içindeki birbiriyle uzlaşmaz, birini kazandığında diğerini kaybettirecek çelişkilerden dolayı bir paradigma değişimi de sağlayabilecek; olabildiğince çok ve çeşitli aday göstererek her eğilimin olabildiğince yüksek oranda oy vermesinin sağlanmasına yönelik bir strateji öneriyordum.

Buna karşılık partiler, yazarlar ve ortalama seçmenler birinci turun bu özgül niteliğini göz ardı ederek ortak bir aday üzerinde yoğunlaşmayı esas aldılar.

Şu an itibariyle bir ortak adayda anlaşılamayacağı anlaşılmış ve neredeyse kesinleşmiş durumda görünüyor.

Çoğunluğu Bulma ve Çözümü Bulmanın Farkı: Oylama ve Oydaşma Yöntemleri Üzerine

Demokrasinin biricik karar alma yöntemi olduğu sanılan Evet ve Hayır’a, çoğunluk ve azınlığa dayanan oylama aslında yapısı gereği, tabiatı (fıtratı) icabı anti demokratiktir, yani toplumun kendi kendini yönetmesi amacıyla yapısal bir çelişki içindedir.
Bu önerme bir çoklarına ilk anda şaşırtıcı, iddialı ve yanlış gelebilir. Ama biraz üzerine düşünülürse, Demokrasinin uygulanması için çoğunluk ve azınlık, evet ve hayır yöntemlerinin kötü bir araçtan başka bir şey olmadığı görülebilir. Ne var ki, garip bir şekilde kimse bu yöntemin kendisini sorgulamaz.   

Çoğunluk-Azınlık, evet-hayır yöntemi savaşın mantığına dayanır. Savaşın fiziksel ve öldürücü araçlar yerine oylarla yapılmasından başka bir şey değildirler.

Evet ve Hayır’a, çoğunluk ve azınlığa dayanan bu “demokratik” karar alma yöntemlerinin bu demokratik olmayan karakteri eski Yunanlılardan beri dikkati çekmiş ve bu sorunları giderecek çözüm denemeleri olmuştur. Ama bu çözüm denemelerinin hepsi de bu yöntemin dayandığı mantığı sorgulamadan, onun çerçevesinde kalarak uyumsuzluğun kimi semptomlarını gidermeye yönelik olmuştur.

“Sıfır Baraj” ve Aday Belirlemede Üçüncü Seçenek: “Çok ve Farklı Adaylar Olsun, Adayı Halk Seçsin” (“Gordios’un Düğümü” ve “İskender’in Kılıcı”)

CHP politik tecrübesini ve birikimini konuşturmaya başladı.

Ve yine HDP’nin bir parça politik düşünse yapabileceği ve yapması gereken bir öneriyi şimdi CHP yapıyor: Sıfır Baraj.

Bu öneri 15 vekil hamlesinde olduğu gibi hem Erdoğan Diktasına karşı cepheye muazzam bir sinerji ve moral verir, hem de Erdoğan’ı kendi silahıyla (ittifak yapan partilerin baraj sorunu olmaması) vurulabilir.

Bu öneri “Sıfır Baraj”.

“Sıfır Baraj” nedir?

Ermeni Katliamı ve "Sorunu" Üzerine Yazılar (1980-2016)

#24nisan
Ermeni Katliamı ve "Sorunu" Üzerine Yazılar (1980-2016) Şu adresten indirilebilir:
https://yadi.sk/d/F9_CSF_z3HGsCN
Bu resimdeki kodu tarayarak da indirebilirsiniz.
(Mobi, epub ve pdf formatlarıyla)

HDP’ye Öneriyoruz CHP Yapıyor – HDP Kendini Sandığa Gömmek İstemiyorsa Demirtaş’ı Aday Yapmalıdır.

Devlet Sınıfları ve Burjuvazi; onların binlerce yılın tecrübelerini ve geleneğini taşıyan partileri ve politikacıları yine her zaman olduğu gibi bizlerden, yani ezilenlerden, alt sınıflardan, sosyalistlerden bin kat daha akıllı ve esnek politikacılar olduklarını gösterdiler.

Bizler aynı zekayı, kıvraklıkları gösteremediğimiz; Politika sanatını (Marks-Engels politikayı bir bilimden öte bir sanat olarak tanımlıyorlardı) öğrenmediğimiz takdirde nal toplamaya, gündem dışı kalmaya, ezilenlerin kurtuluş mücadelesine destek olmak bir yana, onun önünde köstek olmaya devam edeceğiz demektir.

Yazılarımızı izleyenler okumuştur, bu seçimin olacağı belli olduğu andan itibaren strateji, vuruş yönü, ana halkanın ne olması gerektiğine dair yazılar yazdık; bunlara bağlı olarak da somut, pratik, taktik adımlar önerdik. Bunlardan biri de, Erdoğan’ın hesabının İyi Parti’yi seçim dışı bırakmak olduğu, HDP’nin bu oyunu bozabileceği, bunun için İyi Parti’ye bir grup kuracak kadar vekili hiçbir karşılık beklemeden vermeyi önermesi gerektiğini söyledik.