7 Ekim 2022 Cuma
Paleoantropologa Nobel Ödülü, Neandertal Genleri, Post Modern Çağ Ruhu v...
5 Ekim 2022 Çarşamba
Demirtaş, HDP, Öcalan, Kürt Hareketinin Açmazları ve Türk Sosyalistleri
30 Eylül 2022 Cuma
28 Eylül 2022 Çarşamba
HDP Muhalefetin ve Altılı Masa'nın kendi yenilgisinin taşlarını döşemesi...
31 Temmuz 2022 Pazar
Bir Ulusçuluk ve Ulus Teorisi Bulunmamasının Ardında Bulunan Mantıksal Yanlış: Kendine Referans (Paradokslar, Antinomiler, Kendine Referanslar, Sonsuz Döngüler, Aksiyomatik Sistemler ve Marksizm) (Marksizm’in Yeniden İnşası – 08)
“Epigraflara inanmayınız”
20. Yüzyılın Sonlarında
O. Cotton tarafından
Epigraflar üzerine yapılmış
bir derlemenin epigrafı.
Daha önce gördüğümüz gibi, şu olguyu hatırlayalım.
Marksizm’in bir Uluslar
ve Ulusçuluk Teorisi yok, bunu bütün ciddi Marksistler kabul ediyor.
Bundan başka, uluslar ve ulusçuluk üzerine yazmış tüm ciddi
araştırmacılar, sosyologlar, antropologlar, sosyal bilimciler vs. Marksist
olmayan bir uluslar ve ulusçuluk teorisi de bulunmadığını genellikle kabul
ediyorlar.
Hatta uluslar ve ulusçuluk üzerine yazan sosyal bilimcilerin
çok önemli bir kısmı, açıkça veya fiilen ve utangaçça Ulusların ve Ulusçuluğun bir teorisinin olamayacağını, bir tanımının
yapılamayacağını öne sürüyorlar. Yani ulusların ve ulusçuluğun bir
teorisinin ortaya koyulamayacağına veya tanımının yapılamayacağına dair bir teori ortaya atıyorlar. (İşte bir
paradoks: teori olamayacağına dair bir teori)
Keza “mucizevi yıl”ın (1983) üçlüleri (Hobsbawm, Gellner, Anderson), ulusların ve ulusçuluğun ne olduğunun ulusçulardan öğrenilemeyeceğini veya ulusçuların ulusun ve ulusçuluğun ne olduğunu anlayamayacaklarını söylüyorlar. (İşte bir başka paradoks: Ulusçular ulusçuluğun ne olduğunu anlayamazlar dolayısıyla onlardan ulusçuluğun ne olduğu öğrenilemez)