Erdoğan’ı Türkler Kurtardı - Evet’in Mimarı Türkler

Ezop, bir köle olarak, söyleyeceklerini doğrudan söyleyemeyeceği, ancak söylemeden söyleyebileceği için, “Ezop Masalları” diye bilinen hayvan hikâyeleriyle meramını anlatıyordu.

Bu davranışta ezilenlerin, alttakilerin bir teslimiyeti değil; bir direnişi vardır.

Nitekim modern toplumsal mücadeleler tarihinde bile baskı ve zorbalık rejimlerinde “Ezop Dili” baskı ve zorbalığa direnenlerin güçlü bir silahı olagelmiştir.

Ancak bir de köleliği içselleştirenlerin dili vardır. ABD’deki siyah hareketi, bunlara “Tom Amca’nın Kulübesi”nden hareketle “Tom Amcalar” der.

Siyahların hareketi “Tom Amca”lığa karşı mücadele içinde ortaya çıkabilmiştir.

#HAYIR, Mücadeleye Devam

Bu referandum üzerine birçok analizler yapılabilir ve çok şeyler söylenebilir.

Örneğin referandumda tarafların mücadelesinin eşit koşullarda olmadığından söz edilebilir.

Bu eşitsizliğe rağmen alınan sonucun bir başarı olduğu söylenebilir.

Ülkenin Kürtler, Laik ve Türk Batı, Sünni ve Türk İç Anadolu ve Karadeniz diye üç ülke veya üç ulusa bölündüğünden söz edilebilir.

“Birinci Cumhuriyet”in son bulduğundan söz edilebilir.

Bir tek kişinin keyfi egemenliğinin yasal bir zemin de elde ettiğinden; buna dayanan Erdoğan’ın Türk-İslam faşizmini iyice oturtmak ve tüm muhalefeti sindirmek için derhal saldırıya geçeceğinden söz edilebilir.

Ortadan ikiye bölünmüş bir toplumu yönetmenin zorluğundan söz edilebilir.

Anayasaların “Toplumsal Sözleşme”ye Dayandığı Efsanesi ve Referandumun Sosyolojik Anlamı

Şu an hukuken bir referandum ile bir anayasa değiştirilmek isteniyor.

Referandum bir hukuki prosedürün adıdır.

Peki, bu hukuki prosedür sosyolojik ve politik olarak nedir?

Sosyolojik olarak Erdoğan’ın Türk-İslamcı faşist darbesini, çoğunluğun oyuna dayanarak, meşru gösterme ve böylece gerçek veya muhtemel direnci kırma hamlesidir.

Yani fiili bir darbe biçiminde yapılmış bir karşı devrimi oturtma ve referandumun sağlayacağı meşruiyet şalıyla, direnenlerin ve direneceklerin iradesini ve direncini kırma hamlesidir.

Bizler açısından da hiç de lehimize olmayan, düşmanın istediği koşullarda; başka çaremiz olmadığı için, kabul etmek zorunda kaldığımız; savaşmadan yenilgiyi kabul etmektense, en azından savaşarak ölmek ve sonraki mücadelelere bir miras bırakmak için girdiğimiz bir savaştır.

Yani kimilerinin tanımladığı gibi, parlamenter sistem ile başkanlık sistemi arasında bir seçim yoktur. Var olan bir sistem içinde bir düzenleme değildir.

Savunmada Saldırı, Saldırıda Savunma

Bu referandumda evet ve #HAYIR cepheleri iki farklı strateji izlediler.

Erdoğan ve evet cephesi aslında bir savunma stratejisi izledi.

Erdoğan ve evetçilerin stratejisi #HAYIR cephesinden insan kazanmaya; karşı tarafı ikna etmeye; tereddütte bırakmaya; #HAYIR cephesinin içine “akıncı hücumları” yapmaya yönelik değildi; aksine, kendi etrafına, yani evetçiler etrafına, aşılmaz duvarlar ve surlar örmeye yönelikti.

Bu aşılmaz surları örmenin iki aracı vardı.

Birisi Erdoğan’ın medya üzerinde kurduğu tekeldi. Bununla #HAYIR cephesinden gelecek her türlü itiraz ve ikna çabasının, enformasyonun evetçilerin surlarının içine girmesini engelleyebiliyordu.

Yine de daha sağlam gidebilmek ve tam bir taşlaşma yaratabilmek için aynı zamanda bir cepheleştirme, hasımlaştırma dolayısıyla saldırı taktiği izledi.

Soluklanmak Yok, Mücadeleye Devam

Son günlerde bütün ciddi anket şirketlerinin “bıçak sırtı” demelerine ve eveti önde göstermelerine rağmen ben şahsen %60 civarı bir oranla  #HAYIR çıkacağını düşünüyorum.

Neden böyle düşünüyorum?

Her şeyden önce sezgilerim böyle diyor.

Elbet yanılıyor olabilirim. İnsanın yanılmayı da göze alması gerekir.

Bugün dünyanın her yerine yerleşmiş tüm istasyonların verilerine; süper kompüterlerin bu verileri, yılların tecrübelerinden çıkarılmış modellerle işlemelerine rağmen hava tahminlerinde bile her gün nasıl yanılgılar ortaya çıktığını görüyoruz.

Bu nedenle, baştan böyle bir yanılgı varsayımını kabul ederek, tahminlerde bulunmaktan çekinmemek gerekir.