23 Nisan çocuk bayramının, kendisinin unutturulması için
koyulduğu ve çocukların masumiyetinin de kendisine kurban edildiği 24 Nisan
Ermeni Katliamının yıl dönümü yine geliyor.
Sol veya Sosyalist örgütler, artık kendilerinin bile “görücüye
çıkmak” diye tanımladıkları, 1 Mayıs gösterileri için toplantılar, kimin nerede
nasıl yürüyeceğine, nasıl güçlü ve etkili görüneceklerine ilişkin ince hesaplar
ve pazarlıklar yaptıkları toplantıları sürdürüyorlar. Ama 24 Nisan bunların
içinde hiçbir yer tutmuyor. Belki bir iki küçük sol örgütün ve birkaç bireyin
bir uğraşı olarak kalıyor.
Aslında Türkiyeli sosyalistlerin ve İşçilerin, 1 Mayıs’ın da
tıpkı 23 Nisan gibi, 24 Nisan’ı unutturmanın, gizlemenin, gündemden düşürmenin
ve bizzat 1 Mayıs’ın kendisini anlamsızlaştırmanın bir aracı haline dönüştüğünü
görüp, 1 Mayıs’ı 24 Nisan’da yapmaları ve 1 Mayıs’ı gerçek 1 Mayıs’ın özünde
bulunan mesaja tekrar kavuşturmaları beklenirdi. Ama onlar böyle “milliyetçi”
dalaşmalarla uğraşmayacak kadar derin “Enternasyonalist”tirler.
