Münir Özkul’un gidişi aynı zamanda bir dönemin sembolünün
gidişi, bir dönemin bitişi anlamına geliyor.
Geçenlerde bir programda Bekir Ağırdır, tamı tamına öyle
olmayabilir ama anlamca, “Şabanlar Recep
İvedikleşiyor” diyerek toplumun kültüründe, değerlerinde, psikolojisindeki
değişmeyi ve çürümeyi bu çok bilinen iki imgeyle özetleyivermişti.
Bir resim bin sözden çok daha fazlasını anlatır derler, bir
imge de bin kavramdan da daha çok şey anlatır bazen.
Belli tiplerin, müziklerin, sembollerin, giyinişlerin,
sözcüklerin belli dönemlerde tutması, onların, toplumun derinliklerinde yaşanan
değişmelerin yüzeye vuran izleridir.
Türkiye’de 1960’larda başlayan, 12 Mart döneminde kısa bir
yenilgi yaşasa da, 1980’e kadar süren, aşağı yukarı yirmi yıllık bir devrimci
kabarış, geniş ezilen kitlelerin bir politizasyonu ve radikalleşmesi yaşandı.
