Dün Korkut Boratav’ın İleri Haber’de, “Neo-faşizm ve düzen dışı sol”
başlıklı bir yazısı yayınlandı.
Boratav yazısında, Le Monde diplomatique’in Mart 2017
tarihli son sayısında yayınlanan, Perry Anderson’un denemesini
vesile ederek, bir bakıma dünyadaki sosyalist
entelijansiyanın bugünkü bunalım ve neo-faşizm karşısındaki çıkış ve alternatif
arayışlarını kısaca özetliyor ve kendi konumunu açıklıyor.
Korkut Boratav, politik olarak, her ne kadar 60’ların
dünyasından izler taşıyan ulusalcı bir çizginin dışına çıkamıyorsa da bir
iktisatçı ve bilim adamı olarak her zaman izlemeye, yazılarını kaçırmamaya
çalıştığım, bilimsel namusuna saygı duyduğum bir iktisatçıdır.
Perry Anderson ise, devrimci ve eleştirel Marksizm’in,
Troçki ve Kıvılcımlı’nın yanı sıra devam ettirmiş (Alevilikten bir kavramla
ifade edersek) bir “süreği”, yani “Batı Marksizmi”ni ve “Eleştirel Teori”yi (Frankfurt Okulu) bana
tanıttığı için teorik evrimimde çok önemli bir rol oynamıştır.
